294- و امّا در دوزخ چه می گذرد : آتش است و هیزمش نیز خود انسانهای اهل آن هستند یعنی هر کسی هیزم خودش است . از آبی می نوشند که فقط مرتباً عطش را بیشتر می کند مثل کولاها و انواع مشروبات و از غذائی می خورند که فقط بر گرسنگی و ضعف آنها اضافه می کند و آنگاه به چیزهائی پناه می برند تا شاید التیام یابند به گیاهان مخدّر و محرّک و داروهای منشعب از آن که در پناه به این چیزها تازه آتش و درد درونشان دو صد چندان می شود و به جان یکدیگر می افتند . و همه همدیگر را محکوم می کنند و به ناسزا و شکنجۀ یکدیگر می پردازند و این عذاب را به گردن یکدیگر می اندازند . افراد خانواده و فامیل و دوستان همه از هم بیزار و فراری هستند و گاه یکدیگر را می گیرند و و شکنجه می کنند و همدیگر را مقصّر می دانند . همه در حال جان کندن هستند و با خود می گویند که این بار که جان بکنیم دیگر از این عذاب نجات یافته ایم و تمام می شویم ولی می میرند و باز جان می گیرند و عذابشان به گونه ای دیگر آغاز میشود از مار غاشیه به عقرب جراّر پناه می برند وو . . همۀ این حالات و اعمال و اشیاء دوزخ را قرآن کریم مو به مو توضیح می دهد از شراب حمیم تا غذاهائی که تفالۀ شیطان هستند (سَقَر) و پناه بردن به درخت زقّوم » وو . . و اینان غافلانند و حتّی یک لحظه وقت ندارند که به یاد خدا باشند و به خود بیایند
و خود را مقصّر این وضع بدانند و همش با یکدیگر ور می روند
از کتاب گزارش آخرین وضعیت بشری
استاد علی اکبر خانجانی
۶ – کتاب گزارشی از آخرین وضعیت بشری (از دیدگاه معرفت نفس) ۱۳۷۱ (A REPORT ABOUT THE LAST SITUATION)
درباره این سایت